δάσκαλος

Grec

Étymologie

Du grec ancien διδάσκαλος, didáskalos (« enseignant »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	δάσκαλος	οι	δάσκαλοι
Génitif	του	δασκάλου	των	δασκάλων
Accusatif	το(ν)	δάσκαλο	τους	δασκάλους
Vocatif		δάσκαλε		δάσκαλοι

δάσκαλος, dáskalos \ˈðas.ka.lɔs\ masculin

1. Instituteur, maître d’école.

Dérivés

• δασκαλάκος
• δασκάλεμα
• δασκαλεμένος
• δασκαλεύω
• δασκαλίκι
• δασκαλικός
• δασκαλισμός
• δασκαλίστικος
• δασκαλίτσα
• δασκαλοπαίδι
• δασκαλόπουλο
• διδάσκω
• διδασκαλία
• δίδαγμα
• διδακτικός
• δίδακτρα