Aller au contenu

βυζαντινός

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec

[modifier le wikicode]

Étymologie

[modifier le wikicode]
Dérivé de Βυζάντιο, Vizándio (« Byzance »), avec le suffixe -ινός, -inós.

Adjectif

[modifier le wikicode]
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif βυζαντινός βυζαντινή βυζαντινό
génitif βυζαντινού βυζαντινής βυζαντινού
accusatif βυζαντινό βυζαντινή βυζαντινό
vocatif βυζαντινέ βυζαντινή βυζαντινό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif βυζαντινοί βυζαντινές βυζαντινά
génitif βυζαντινών βυζαντινών βυζαντινών
accusatif βυζαντινούς βυζαντινές βυζαντινά
vocatif βυζαντινοί βυζαντινές βυζαντινά

βυζαντινός (vizandinós) \vi.zan.diˈnos\

  1. Byzantin.


Récupérée de « https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=βυζαντινός&oldid=29673211 »