Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe sustantivar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) sustantivabais
|
(tú) sustantivabais
|
(vos) sustantivabais
|
(él/ella/usted) sustantivabais
|
(nosotros-as) sustantivabais
|
(vosotros-as) sustantivabais
|
(os) sustantivabais
|
(ellos-as/ustedes) sustantivabais
|
Imparfait
|
(yo) sustantivabais
|
(tú) sustantivabais
|
(vos) sustantivabais
|
(él/ella/usted) sustantivabais
|
(nosotros-as) sustantivabais
|
(vosotros-as) sustantivabais
|
(os) sustantivabais
|
(ellos-as/ustedes) sustantivabais
|
Passé simple
|
(yo) sustantivabais
|
(tú) sustantivabais
|
(vos) sustantivabais
|
(él/ella/usted) sustantivabais
|
(nosotros-as) sustantivabais
|
(vosotros-as) sustantivabais
|
(os) sustantivabais
|
(ellos-as/ustedes) sustantivabais
|
Futur simple
|
(yo) sustantivabais
|
(tú) sustantivabais
|
(vos) sustantivabais
|
(él/ella/usted) sustantivabais
|
(nosotros-as) sustantivabais
|
(vosotros-as) sustantivabais
|
(os) sustantivabais
|
(ellos-as/ustedes) sustantivabais
|
sustantivabais \sus.tan.tiˈβa.βais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de sustantivar.