sufija

Espagnol

Forme d’adjectif

Genre	Singulier	Pluriel
Masculin	sufijo \suˈfi.xo\	sufijos \suˈfi.xos\
Féminin	sufija \suˈfi.xa\	sufijas \suˈfi.xas\

sufija \suˈfi.xa\

1. Féminin singulier de sufijo.

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sufijar
Indicatif	Présent	(yo) sufija
		(tú) sufija
		(vos) sufija
		(él/ella/usted) sufija
		(nosotros-as) sufija
		(vosotros-as) sufija
		(os) sufija
		(ellos-as/ustedes) sufija
	Imparfait	(yo) sufija
		(tú) sufija
		(vos) sufija
		(él/ella/usted) sufija
		(nosotros-as) sufija
		(vosotros-as) sufija
		(os) sufija
		(ellos-as/ustedes) sufija
	Passé simple	(yo) sufija
		(tú) sufija
		(vos) sufija
		(él/ella/usted) sufija
		(nosotros-as) sufija
		(vosotros-as) sufija
		(os) sufija
		(ellos-as/ustedes) sufija
	Futur simple	(yo) sufija
		(tú) sufija
		(vos) sufija
		(él/ella/usted) sufija
		(nosotros-as) sufija
		(vosotros-as) sufija
		(os) sufija
		(ellos-as/ustedes) sufija
Impératif	Présent	(tú) sufija
		(vos) sufija
		(usted) sufija
		(nosotros-as) sufija
		(vosotros-as) sufija
		(os) sufija
		(ustedes) sufija

sufija \suˈfi.xa\

1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de sufijar.
2. Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de sufijar.

Prononciation

• Madrid : \suˈfi.xa\
• Séville : \suˈfi.ha\
• Mexico, Bogota : \suˈfi.x(a)\
• Santiago du Chili, Caracas : \suˈfi.ha\
• Montevideo, Buenos Aires : \suˈfi.xa\