Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe sobornar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) sobornares
|
que (tú) sobornares
|
que (vos) sobornares
|
que (él/ella/usted) sobornares
|
que (nosotros-as) sobornares
|
que (vosotros-as) sobornares
|
que (os) sobornares
|
(ellos-as/ustedes) sobornares
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) sobornares
|
que (tú) sobornares
|
que (vos) sobornares
|
que (él/ella/usted) sobornares
|
que (nosotros-as) sobornares
|
que (vosotros-as) sobornares
|
que (os) sobornares
|
(ellos-as/ustedes) sobornares
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) sobornares
|
que (tú) sobornares
|
que (vos) sobornares
|
que (él/ella/usted) sobornares
|
que (nosotros-as) sobornares
|
que (vosotros-as) sobornares
|
que (os) sobornares
|
(ellos-as/ustedes) sobornares
|
Futur
|
que (yo) sobornares
|
que (tú) sobornares
|
que (vos) sobornares
|
que (él/ella/usted) sobornares
|
que (nosotros-as) sobornares
|
que (vosotros-as) sobornares
|
que (os) sobornares
|
(ellos-as/ustedes) sobornares
|
sobornares \so.βoɾˈna.ɾes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de sobornar.