sciéncia
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du latin scientificus.
Nom commun
[modifier le wikicode]Singulier | Pluriel |
---|---|
sciéncia \ˈsjen.sjo̞\ |
sciéncias \ˈsjen.sjo̞s\ |
sciéncia \ˈsjen.sjo̞\ (graphie normalisée) féminin
- Science.
Las sciéncias fisicas, matematicas, naturalas.
- Les sciences, physiques, mathématiques, naturelles.
Las descobèrtas, las aplicacions de la sciéncia.
- Les découvertes, les applications de la science.
La lingüistica es una sciéncia vertadièra.
- La linguistique est une science véritable.
Variantes orthographiques
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- Béarn (France) : écouter « sciéncia [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
[modifier le wikicode]- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- [1] Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879