Aller au contenu

rzecznik

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Dérivé de rzeczony, avec le suffixe -ik → voir řečník en tchèque.

rzecznik \ʐɛt͡ʂ.ɲik\ masculin animé (pour une femme, on dit : rzeczniczka)

  1. Orateur, porte-parole.
    • Rzecznik Praw Pacjenta, poza podjęciem działań własnych, może się też zwrócić do Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka o podjęcie działań z zakresu ich kompetencji. — (Rzecznik Praw Pacjenta)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • rzecznik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

[modifier le wikicode]