Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe resultar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) resultaren
|
que (tú) resultaren
|
que (vos) resultaren
|
que (él/ella/usted) resultaren
|
que (nosotros-as) resultaren
|
que (vosotros-as) resultaren
|
que (os) resultaren
|
(ellos-as/ustedes) resultaren
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) resultaren
|
que (tú) resultaren
|
que (vos) resultaren
|
que (él/ella/usted) resultaren
|
que (nosotros-as) resultaren
|
que (vosotros-as) resultaren
|
que (os) resultaren
|
(ellos-as/ustedes) resultaren
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) resultaren
|
que (tú) resultaren
|
que (vos) resultaren
|
que (él/ella/usted) resultaren
|
que (nosotros-as) resultaren
|
que (vosotros-as) resultaren
|
que (os) resultaren
|
(ellos-as/ustedes) resultaren
|
Futur
|
que (yo) resultaren
|
que (tú) resultaren
|
que (vos) resultaren
|
que (él/ella/usted) resultaren
|
que (nosotros-as) resultaren
|
que (vosotros-as) resultaren
|
que (os) resultaren
|
(ellos-as/ustedes) resultaren
|
resultaren \re.sulˈta.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de resultar.