Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe plañir
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) plañió
|
(tú) plañió
|
(vos) plañió
|
(él/ella/usted) plañió
|
(nosotros-as) plañió
|
(vosotros-as) plañió
|
(os) plañió
|
(ellos-as/ustedes) plañió
|
Imparfait
|
(yo) plañió
|
(tú) plañió
|
(vos) plañió
|
(él/ella/usted) plañió
|
(nosotros-as) plañió
|
(vosotros-as) plañió
|
(os) plañió
|
(ellos-as/ustedes) plañió
|
Passé simple
|
(yo) plañió
|
(tú) plañió
|
(vos) plañió
|
(él/ella/usted) plañió
|
(nosotros-as) plañió
|
(vosotros-as) plañió
|
(os) plañió
|
(ellos-as/ustedes) plañió
|
Futur simple
|
(yo) plañió
|
(tú) plañió
|
(vos) plañió
|
(él/ella/usted) plañió
|
(nosotros-as) plañió
|
(vosotros-as) plañió
|
(os) plañió
|
(ellos-as/ustedes) plañió
|
plañió \plaˈɲjo\
- Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de plañir.