Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe plañir
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) plañíais
|
(tú) plañíais
|
(vos) plañíais
|
(él/ella/usted) plañíais
|
(nosotros-as) plañíais
|
(vosotros-as) plañíais
|
(os) plañíais
|
(ellos-as/ustedes) plañíais
|
Imparfait
|
(yo) plañíais
|
(tú) plañíais
|
(vos) plañíais
|
(él/ella/usted) plañíais
|
(nosotros-as) plañíais
|
(vosotros-as) plañíais
|
(os) plañíais
|
(ellos-as/ustedes) plañíais
|
Passé simple
|
(yo) plañíais
|
(tú) plañíais
|
(vos) plañíais
|
(él/ella/usted) plañíais
|
(nosotros-as) plañíais
|
(vosotros-as) plañíais
|
(os) plañíais
|
(ellos-as/ustedes) plañíais
|
Futur simple
|
(yo) plañíais
|
(tú) plañíais
|
(vos) plañíais
|
(él/ella/usted) plañíais
|
(nosotros-as) plañíais
|
(vosotros-as) plañíais
|
(os) plañíais
|
(ellos-as/ustedes) plañíais
|
plañíais \plaˈɲi.ais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de plañir.