Aller au contenu

plánen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : planen
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif plánen plánemat
Accusatif
Génitif
plánema plánemiid
Illatif plánemii plánemiidda
Locatif plánemis plánemiin
Comitatif plánemiin plánemiiguin
Essif plánemin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne pláneman plánemeame plánemeamet
2e personne plánemat plánemeatte plánemeattet
3e personne plánemis plánemeaskka plánemeaset

plánen /ˈplanen/

  1. Planification.
    • Doaimma plánen vuolgá báikkálaš vuolggasajiin ja dárbbuin. — (utsjoki.fi)
      La planification de l’activité se fera à partir des approches et des besoins locaux.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]

Forme de verbe

[modifier le wikicode]

plánen /ˈplanen/

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de plánet.
  2. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de plánet.
  3. Participe passé de plánet.