Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe ortigar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) ortigáis
|
| (tú) ortigáis
|
| (vos) ortigáis
|
| (él/ella/usted) ortigáis
|
| (nosotros-as) ortigáis
|
| (vosotros-as) ortigáis
|
| (os) ortigáis
|
| (ellos-as/ustedes) ortigáis
|
| Imparfait
|
(yo) ortigáis
|
| (tú) ortigáis
|
| (vos) ortigáis
|
| (él/ella/usted) ortigáis
|
| (nosotros-as) ortigáis
|
| (vosotros-as) ortigáis
|
| (os) ortigáis
|
| (ellos-as/ustedes) ortigáis
|
| Passé simple
|
(yo) ortigáis
|
| (tú) ortigáis
|
| (vos) ortigáis
|
| (él/ella/usted) ortigáis
|
| (nosotros-as) ortigáis
|
| (vosotros-as) ortigáis
|
| (os) ortigáis
|
| (ellos-as/ustedes) ortigáis
|
| Futur simple
|
(yo) ortigáis
|
| (tú) ortigáis
|
| (vos) ortigáis
|
| (él/ella/usted) ortigáis
|
| (nosotros-as) ortigáis
|
| (vosotros-as) ortigáis
|
| (os) ortigáis
|
| (ellos-as/ustedes) ortigáis
|
ortigáis \oɾ.tiˈɣais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de ortigar.
