Aller au contenu

oregano

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Oregano, orégano
De l’espagnol orégano.
Singulier Pluriel
oregano
\Prononciation ?\
oreganos
\Prononciation ?\
oregano (1)

oregano

  1. (Botanique) Origan.
  2. Marjolaine.

Prononciation

[modifier le wikicode]
De l’espagnol orégano.

oregano \Prononciation ?\

  1. (Botanique) Origan.
  • oregano sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque) 
De l’allemand Oregano.

oregano \or.eɡ.ɑːn.o\

  1. (Botanique) Origan.
De l’espagnol orégano.

oregano \Prononciation ?\ féminin/masculin

  1. (Botanique) Origan.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 95,4 % des Flamands,
  • 96,4 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
De l’espagnol orégano.

oregano masculin

  1. (Botanique) Origan.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

oregano /ˈoreɡɑno/

  1. Origan.
De l’allemand Oregano.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif oregano oregana
Génitif oregana oregan
Datif oreganu oreganům
Accusatif oregano oregana
Vocatif oregano oregana
Locatif oreganě
ou oreganu
oreganech
Instrumental oreganem oregany

oregano \Prononciation ?\ neutre

  1. (Botanique) Origan.

Références

[modifier le wikicode]