oprimáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe oprimir
Subjonctif	Présent	que (yo) oprimáis
		que (tú) oprimáis
		que (vos) oprimáis
		que (él/ella/usted) oprimáis
		que (nosotros-as) oprimáis
		que (vosotros-as) oprimáis
		que (os) oprimáis
		(ellos-as/ustedes) oprimáis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) oprimáis
		que (tú) oprimáis
		que (vos) oprimáis
		que (él/ella/usted) oprimáis
		que (nosotros-as) oprimáis
		que (vosotros-as) oprimáis
		que (os) oprimáis
		(ellos-as/ustedes) oprimáis
	Imparfait (en -se)	que (yo) oprimáis
		que (tú) oprimáis
		que (vos) oprimáis
		que (él/ella/usted) oprimáis
		que (nosotros-as) oprimáis
		que (vosotros-as) oprimáis
		que (os) oprimáis
		(ellos-as/ustedes) oprimáis
	Futur	que (yo) oprimáis
		que (tú) oprimáis
		que (vos) oprimáis
		que (él/ella/usted) oprimáis
		que (nosotros-as) oprimáis
		que (vosotros-as) oprimáis
		que (os) oprimáis
		(ellos-as/ustedes) oprimáis

oprimáis \o.pɾiˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent du subjonctif de oprimir.

Prononciation

• Madrid : \o.pɾiˈmais\
• Séville : \o.pɾiˈmaih\
• Mexico, Bogota : \o.pɾiˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \o.pɾiˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \o.pɾiˈmais\