Aller au contenu

oculten

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Forme de verbe

[modifier le wikicode]
Voir la conjugaison du verbe ocultar
Subjonctif Présent que (yo) oculten
que (tú) oculten
que (vos) oculten
que (él/ella/usted) oculten
que (nosotros-as) oculten
que (vosotros-as) oculten
que (os) oculten
(ellos-as/ustedes) oculten
Imparfait (en -ra) que (yo) oculten
que (tú) oculten
que (vos) oculten
que (él/ella/usted) oculten
que (nosotros-as) oculten
que (vosotros-as) oculten
que (os) oculten
(ellos-as/ustedes) oculten
Imparfait (en -se) que (yo) oculten
que (tú) oculten
que (vos) oculten
que (él/ella/usted) oculten
que (nosotros-as) oculten
que (vosotros-as) oculten
que (os) oculten
(ellos-as/ustedes) oculten
Futur que (yo) oculten
que (tú) oculten
que (vos) oculten
que (él/ella/usted) oculten
que (nosotros-as) oculten
que (vosotros-as) oculten
que (os) oculten
(ellos-as/ustedes) oculten
Impératif Présent (tú) oculten
(vos) oculten
(usted) oculten
(nosotros-as) oculten
(vosotros-as) oculten
(os) oculten
(ustedes) oculten

oculten \oˈkul.ten\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de ocultar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de ocultar.

Prononciation

[modifier le wikicode]