Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe obstinar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) obstinasen
|
que (tú) obstinasen
|
que (vos) obstinasen
|
que (él/ella/usted) obstinasen
|
que (nosotros-as) obstinasen
|
que (vosotros-as) obstinasen
|
que (os) obstinasen
|
(ellos-as/ustedes) obstinasen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) obstinasen
|
que (tú) obstinasen
|
que (vos) obstinasen
|
que (él/ella/usted) obstinasen
|
que (nosotros-as) obstinasen
|
que (vosotros-as) obstinasen
|
que (os) obstinasen
|
(ellos-as/ustedes) obstinasen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) obstinasen
|
que (tú) obstinasen
|
que (vos) obstinasen
|
que (él/ella/usted) obstinasen
|
que (nosotros-as) obstinasen
|
que (vosotros-as) obstinasen
|
que (os) obstinasen
|
(ellos-as/ustedes) obstinasen
|
Futur
|
que (yo) obstinasen
|
que (tú) obstinasen
|
que (vos) obstinasen
|
que (él/ella/usted) obstinasen
|
que (nosotros-as) obstinasen
|
que (vosotros-as) obstinasen
|
que (os) obstinasen
|
(ellos-as/ustedes) obstinasen
|
obstinasen \o(β)s.tiˈna.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de obstinar.