Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe obstinar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) obstinaras
|
que (tú) obstinaras
|
que (vos) obstinaras
|
que (él/ella/usted) obstinaras
|
que (nosotros-as) obstinaras
|
que (vosotros-as) obstinaras
|
que (os) obstinaras
|
(ellos-as/ustedes) obstinaras
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) obstinaras
|
que (tú) obstinaras
|
que (vos) obstinaras
|
que (él/ella/usted) obstinaras
|
que (nosotros-as) obstinaras
|
que (vosotros-as) obstinaras
|
que (os) obstinaras
|
(ellos-as/ustedes) obstinaras
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) obstinaras
|
que (tú) obstinaras
|
que (vos) obstinaras
|
que (él/ella/usted) obstinaras
|
que (nosotros-as) obstinaras
|
que (vosotros-as) obstinaras
|
que (os) obstinaras
|
(ellos-as/ustedes) obstinaras
|
Futur
|
que (yo) obstinaras
|
que (tú) obstinaras
|
que (vos) obstinaras
|
que (él/ella/usted) obstinaras
|
que (nosotros-as) obstinaras
|
que (vosotros-as) obstinaras
|
que (os) obstinaras
|
(ellos-as/ustedes) obstinaras
|
obstinaras \o(β)s.tiˈna.ɾas\
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de obstinar.
obstinaras \ɔbʃ.ti.nˈa.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \obs.tʃi.nˈa.ɾəs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du plus-que-parfait de obstinar.