Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe obstinar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) obstinara
|
que (tú) obstinara
|
que (vos) obstinara
|
que (él/ella/usted) obstinara
|
que (nosotros-as) obstinara
|
que (vosotros-as) obstinara
|
que (os) obstinara
|
(ellos-as/ustedes) obstinara
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) obstinara
|
que (tú) obstinara
|
que (vos) obstinara
|
que (él/ella/usted) obstinara
|
que (nosotros-as) obstinara
|
que (vosotros-as) obstinara
|
que (os) obstinara
|
(ellos-as/ustedes) obstinara
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) obstinara
|
que (tú) obstinara
|
que (vos) obstinara
|
que (él/ella/usted) obstinara
|
que (nosotros-as) obstinara
|
que (vosotros-as) obstinara
|
que (os) obstinara
|
(ellos-as/ustedes) obstinara
|
Futur
|
que (yo) obstinara
|
que (tú) obstinara
|
que (vos) obstinara
|
que (él/ella/usted) obstinara
|
que (nosotros-as) obstinara
|
que (vosotros-as) obstinara
|
que (os) obstinara
|
(ellos-as/ustedes) obstinara
|
obstinara \o(β)s.tiˈna.ɾa\
- Première personne du singulier de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de obstinar.
- Troisième personne du singulier de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de obstinar.
obstinara \ɔbʃ.ti.nˈa.ɾɐ\ (Lisbonne) \obs.tʃi.nˈa.ɾə\ (São Paulo)
- Première personne du singulier du plus-que-parfait de obstinar.
- Troisième personne du singulier du plus-que-parfait de obstinar.