Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe obstinar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) obstináis
|
| (tú) obstináis
|
| (vos) obstináis
|
| (él/ella/usted) obstináis
|
| (nosotros-as) obstináis
|
| (vosotros-as) obstináis
|
| (os) obstináis
|
| (ellos-as/ustedes) obstináis
|
| Imparfait
|
(yo) obstináis
|
| (tú) obstináis
|
| (vos) obstináis
|
| (él/ella/usted) obstináis
|
| (nosotros-as) obstináis
|
| (vosotros-as) obstináis
|
| (os) obstináis
|
| (ellos-as/ustedes) obstináis
|
| Passé simple
|
(yo) obstináis
|
| (tú) obstináis
|
| (vos) obstináis
|
| (él/ella/usted) obstináis
|
| (nosotros-as) obstináis
|
| (vosotros-as) obstináis
|
| (os) obstináis
|
| (ellos-as/ustedes) obstináis
|
| Futur simple
|
(yo) obstináis
|
| (tú) obstináis
|
| (vos) obstináis
|
| (él/ella/usted) obstináis
|
| (nosotros-as) obstináis
|
| (vosotros-as) obstináis
|
| (os) obstináis
|
| (ellos-as/ustedes) obstináis
|
obstináis \o(β)s.tiˈnais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de obstinar.
