Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe normar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) normaron
|
(tú) normaron
|
(vos) normaron
|
(él/ella/usted) normaron
|
(nosotros-as) normaron
|
(vosotros-as) normaron
|
(os) normaron
|
(ellos-as/ustedes) normaron
|
Imparfait
|
(yo) normaron
|
(tú) normaron
|
(vos) normaron
|
(él/ella/usted) normaron
|
(nosotros-as) normaron
|
(vosotros-as) normaron
|
(os) normaron
|
(ellos-as/ustedes) normaron
|
Passé simple
|
(yo) normaron
|
(tú) normaron
|
(vos) normaron
|
(él/ella/usted) normaron
|
(nosotros-as) normaron
|
(vosotros-as) normaron
|
(os) normaron
|
(ellos-as/ustedes) normaron
|
Futur simple
|
(yo) normaron
|
(tú) normaron
|
(vos) normaron
|
(él/ella/usted) normaron
|
(nosotros-as) normaron
|
(vosotros-as) normaron
|
(os) normaron
|
(ellos-as/ustedes) normaron
|
normaron \noɾˈma.ɾon\
- Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de normar.