Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe mitificar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) mitificáis
|
| (tú) mitificáis
|
| (vos) mitificáis
|
| (él/ella/usted) mitificáis
|
| (nosotros-as) mitificáis
|
| (vosotros-as) mitificáis
|
| (os) mitificáis
|
| (ellos-as/ustedes) mitificáis
|
| Imparfait
|
(yo) mitificáis
|
| (tú) mitificáis
|
| (vos) mitificáis
|
| (él/ella/usted) mitificáis
|
| (nosotros-as) mitificáis
|
| (vosotros-as) mitificáis
|
| (os) mitificáis
|
| (ellos-as/ustedes) mitificáis
|
| Passé simple
|
(yo) mitificáis
|
| (tú) mitificáis
|
| (vos) mitificáis
|
| (él/ella/usted) mitificáis
|
| (nosotros-as) mitificáis
|
| (vosotros-as) mitificáis
|
| (os) mitificáis
|
| (ellos-as/ustedes) mitificáis
|
| Futur simple
|
(yo) mitificáis
|
| (tú) mitificáis
|
| (vos) mitificáis
|
| (él/ella/usted) mitificáis
|
| (nosotros-as) mitificáis
|
| (vosotros-as) mitificáis
|
| (os) mitificáis
|
| (ellos-as/ustedes) mitificáis
|
mitificáis \mi.ti.fiˈkais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de mitificar.
