Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe mendigar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) mendigáis
|
| (tú) mendigáis
|
| (vos) mendigáis
|
| (él/ella/usted) mendigáis
|
| (nosotros-as) mendigáis
|
| (vosotros-as) mendigáis
|
| (os) mendigáis
|
| (ellos-as/ustedes) mendigáis
|
| Imparfait
|
(yo) mendigáis
|
| (tú) mendigáis
|
| (vos) mendigáis
|
| (él/ella/usted) mendigáis
|
| (nosotros-as) mendigáis
|
| (vosotros-as) mendigáis
|
| (os) mendigáis
|
| (ellos-as/ustedes) mendigáis
|
| Passé simple
|
(yo) mendigáis
|
| (tú) mendigáis
|
| (vos) mendigáis
|
| (él/ella/usted) mendigáis
|
| (nosotros-as) mendigáis
|
| (vosotros-as) mendigáis
|
| (os) mendigáis
|
| (ellos-as/ustedes) mendigáis
|
| Futur simple
|
(yo) mendigáis
|
| (tú) mendigáis
|
| (vos) mendigáis
|
| (él/ella/usted) mendigáis
|
| (nosotros-as) mendigáis
|
| (vosotros-as) mendigáis
|
| (os) mendigáis
|
| (ellos-as/ustedes) mendigáis
|
mendigáis \men.diˈɣais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de mendigar.
