mendeko

Basque

Dérivé de mende (« sous le pouvoir de »), avec le suffixe -ko.

Déclinaison

Nom inanimé
Cas	Indéfini	Singulier	Pluriel
Absolutif	mendeko	mendekoa	mendekoak
Ergatif	mendekok	mendekoak	mendekoek
Datif	mendekori	mendekoari	mendekoei
Génitif	mendekoren	mendekoaren	mendekoen
Comitatif	mendekorekin	mendekoarekin	mendekoekin
Bénéfactif	mendekorentzat	mendekoarentzat	mendekoentzat
Causatif	mendekorengatik	mendekoarengatik	mendekoengatik
Instrumental	mendekoz	mendekoaz	mendekoez
Inessif	mendekotan	mendekoan	mendekoetan
Locatif	mendekotako	mendekoko	mendekoetako
Allatif	mendekotara	mendekora	mendekoetara
Terminatif	mendekotaraino	mendekoraino	mendekoetaraino
Directif	mendekotarantz	mendekorantz	mendekoetarantz
Destinatif	mendekotarako	mendekorako	mendekoetarako
Ablatif	mendekotatik	mendekotik	mendekoetatik
Partitif	mendekorik	—	—
Prolatif	mendekotzat	—	—

mendeko \Prononciation ?\

Soumis, dépendant, subordonné.
- bere buruaren jabe zirela eta ez inoren mendeko.
  ils étaient maitre de soi et non soumis à personne.
- mendeko aldagaia.
  une variable dépendante.