křik
Apparence
:
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du vieux slave крикъ, krik ; comparez avec le polonais krzyk, le russe крик, le slovène krik, le tchèque křik.
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | křik | křiky |
Génitif | křiku | křiků |
Datif | křiku | křikům |
Accusatif | křik | křiky |
Vocatif | křiku | křiky |
Locatif | křiku | křicích |
Instrumental | křikem | křiky |
křik \kr̝̊ɪk\ masculin inanimé
- Cri.
- Cri, chant ou appel des oiseaux en particulier et de certains animaux.
vrabčí křik.
- cri de moineau.
- (Par extension) Criaillerie, criaillement, tapage, huée, potin, boucan, charivari.
zuřivý křik.
- cri de fureur.
Synonymes
[modifier le wikicode]- výkřik, skřehot, vykřiknutí, vyvřísknutí, vzkřiknutí, křiknutí, vykřikování, checht, chechtot, křičení
Antonymes
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]- křikem, à force de crier, à la criée
- křiklavý, criard, criant, tapageur, voyant (ton, couleur)
- křiklavost, ton criant
- křikloun, crieur, braillard, clabaudeur, tapageur, énergumène
Apparentés étymologiques
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- (Région à préciser) : écouter « křik [Prononciation ?] »
Voir aussi
[modifier le wikicode]- křik sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)