Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe intrigar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) intriguen
|
que (tú) intriguen
|
que (vos) intriguen
|
que (él/ella/usted) intriguen
|
que (nosotros-as) intriguen
|
que (vosotros-as) intriguen
|
que (os) intriguen
|
(ellos-as/ustedes) intriguen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) intriguen
|
que (tú) intriguen
|
que (vos) intriguen
|
que (él/ella/usted) intriguen
|
que (nosotros-as) intriguen
|
que (vosotros-as) intriguen
|
que (os) intriguen
|
(ellos-as/ustedes) intriguen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) intriguen
|
que (tú) intriguen
|
que (vos) intriguen
|
que (él/ella/usted) intriguen
|
que (nosotros-as) intriguen
|
que (vosotros-as) intriguen
|
que (os) intriguen
|
(ellos-as/ustedes) intriguen
|
Futur
|
que (yo) intriguen
|
que (tú) intriguen
|
que (vos) intriguen
|
que (él/ella/usted) intriguen
|
que (nosotros-as) intriguen
|
que (vosotros-as) intriguen
|
que (os) intriguen
|
(ellos-as/ustedes) intriguen
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) intriguen
|
(vos) intriguen
|
(usted) intriguen
|
(nosotros-as) intriguen
|
(vosotros-as) intriguen
|
(os) intriguen
|
(ustedes) intriguen
|
intriguen \inˈtɾi.ɣen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de intrigar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de intrigar.