Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe intrigar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) intrigáis
|
(tú) intrigáis
|
(vos) intrigáis
|
(él/ella/usted) intrigáis
|
(nosotros-as) intrigáis
|
(vosotros-as) intrigáis
|
(os) intrigáis
|
(ellos-as/ustedes) intrigáis
|
Imparfait
|
(yo) intrigáis
|
(tú) intrigáis
|
(vos) intrigáis
|
(él/ella/usted) intrigáis
|
(nosotros-as) intrigáis
|
(vosotros-as) intrigáis
|
(os) intrigáis
|
(ellos-as/ustedes) intrigáis
|
Passé simple
|
(yo) intrigáis
|
(tú) intrigáis
|
(vos) intrigáis
|
(él/ella/usted) intrigáis
|
(nosotros-as) intrigáis
|
(vosotros-as) intrigáis
|
(os) intrigáis
|
(ellos-as/ustedes) intrigáis
|
Futur simple
|
(yo) intrigáis
|
(tú) intrigáis
|
(vos) intrigáis
|
(él/ella/usted) intrigáis
|
(nosotros-as) intrigáis
|
(vosotros-as) intrigáis
|
(os) intrigáis
|
(ellos-as/ustedes) intrigáis
|
intrigáis \in.tɾiˈɣais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de intrigar.