intimidásemos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe intimidar
Subjonctif	Présent	que (yo) intimidásemos
		que (tú) intimidásemos
		que (vos) intimidásemos
		que (él/ella/usted) intimidásemos
		que (nosotros-as) intimidásemos
		que (vosotros-as) intimidásemos
		que (os) intimidásemos
		(ellos-as/ustedes) intimidásemos
	Imparfait (en -ra)	que (yo) intimidásemos
		que (tú) intimidásemos
		que (vos) intimidásemos
		que (él/ella/usted) intimidásemos
		que (nosotros-as) intimidásemos
		que (vosotros-as) intimidásemos
		que (os) intimidásemos
		(ellos-as/ustedes) intimidásemos
	Imparfait (en -se)	que (yo) intimidásemos
		que (tú) intimidásemos
		que (vos) intimidásemos
		que (él/ella/usted) intimidásemos
		que (nosotros-as) intimidásemos
		que (vosotros-as) intimidásemos
		que (os) intimidásemos
		(ellos-as/ustedes) intimidásemos
	Futur	que (yo) intimidásemos
		que (tú) intimidásemos
		que (vos) intimidásemos
		que (él/ella/usted) intimidásemos
		que (nosotros-as) intimidásemos
		que (vosotros-as) intimidásemos
		que (os) intimidásemos
		(ellos-as/ustedes) intimidásemos

intimidásemos \in.ti.miˈða.se.mos\

1. Première personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de intimidar.

Prononciation

• Madrid : \in.ti.miˈða.se.mos\
• Séville : \iŋ.ti.miˈða.se.moh\
• Mexico, Bogota : \in.ti.miˈda.se.m(o)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \iŋ.ti.miˈða.se.moh\
• Montevideo, Buenos Aires : \in.ti.miˈða.se.mos\