intimáis

Voir aussi : intimais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe intimar
Indicatif	Présent	(yo) intimáis
		(tú) intimáis
		(vos) intimáis
		(él/ella/usted) intimáis
		(nosotros-as) intimáis
		(vosotros-as) intimáis
		(os) intimáis
		(ellos-as/ustedes) intimáis
	Imparfait	(yo) intimáis
		(tú) intimáis
		(vos) intimáis
		(él/ella/usted) intimáis
		(nosotros-as) intimáis
		(vosotros-as) intimáis
		(os) intimáis
		(ellos-as/ustedes) intimáis
	Passé simple	(yo) intimáis
		(tú) intimáis
		(vos) intimáis
		(él/ella/usted) intimáis
		(nosotros-as) intimáis
		(vosotros-as) intimáis
		(os) intimáis
		(ellos-as/ustedes) intimáis
	Futur simple	(yo) intimáis
		(tú) intimáis
		(vos) intimáis
		(él/ella/usted) intimáis
		(nosotros-as) intimáis
		(vosotros-as) intimáis
		(os) intimáis
		(ellos-as/ustedes) intimáis

intimáis \in.tiˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de intimar.

Prononciation

• Madrid : \in.tiˈmais\
• Séville : \iŋ.tiˈmaih\
• Mexico, Bogota : \in.tiˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \iŋ.tiˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \in.tiˈmais\