insitus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | insitus | insitūs |
Vocatif | insitus | insitūs |
Accusatif | insitum | insitūs |
Génitif | insitūs | insituum |
Datif | insitūi ou insitū |
insitibus |
Ablatif | insitū | insitibus |
insitus \Prononciation ?\ masculin
- Action de greffer, d'enter.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Greffe, ente.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | insitus | insită | insitum | insitī | insitae | insită |
Vocatif | insite | insită | insitum | insitī | insitae | insită |
Accusatif | insitum | insităm | insitum | insitōs | insitās | insită |
Génitif | insitī | insitae | insitī | insitōrŭm | insitārŭm | insitōrŭm |
Datif | insitō | insitae | insitō | insitīs | insitīs | insitīs |
Ablatif | insitō | insitā | insitō | insitīs | insitīs | insitīs |
insitus \Prononciation ?\
- Participe passé de insero : greffé, enté, inséré.
Références[modifier le wikicode]
- « insitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage