Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe inquietar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) inquietaba
|
(tú) inquietaba
|
(vos) inquietaba
|
(él/ella/usted) inquietaba
|
(nosotros-as) inquietaba
|
(vosotros-as) inquietaba
|
(os) inquietaba
|
(ellos-as/ustedes) inquietaba
|
Imparfait
|
(yo) inquietaba
|
(tú) inquietaba
|
(vos) inquietaba
|
(él/ella/usted) inquietaba
|
(nosotros-as) inquietaba
|
(vosotros-as) inquietaba
|
(os) inquietaba
|
(ellos-as/ustedes) inquietaba
|
Passé simple
|
(yo) inquietaba
|
(tú) inquietaba
|
(vos) inquietaba
|
(él/ella/usted) inquietaba
|
(nosotros-as) inquietaba
|
(vosotros-as) inquietaba
|
(os) inquietaba
|
(ellos-as/ustedes) inquietaba
|
Futur simple
|
(yo) inquietaba
|
(tú) inquietaba
|
(vos) inquietaba
|
(él/ella/usted) inquietaba
|
(nosotros-as) inquietaba
|
(vosotros-as) inquietaba
|
(os) inquietaba
|
(ellos-as/ustedes) inquietaba
|
inquietaba \iŋ.kjeˈta.βa\
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de inquietar.
- Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de inquietar.