Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe indignar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) indignaron
|
(tú) indignaron
|
(vos) indignaron
|
(él/ella/usted) indignaron
|
(nosotros-as) indignaron
|
(vosotros-as) indignaron
|
(os) indignaron
|
(ellos-as/ustedes) indignaron
|
Imparfait
|
(yo) indignaron
|
(tú) indignaron
|
(vos) indignaron
|
(él/ella/usted) indignaron
|
(nosotros-as) indignaron
|
(vosotros-as) indignaron
|
(os) indignaron
|
(ellos-as/ustedes) indignaron
|
Passé simple
|
(yo) indignaron
|
(tú) indignaron
|
(vos) indignaron
|
(él/ella/usted) indignaron
|
(nosotros-as) indignaron
|
(vosotros-as) indignaron
|
(os) indignaron
|
(ellos-as/ustedes) indignaron
|
Futur simple
|
(yo) indignaron
|
(tú) indignaron
|
(vos) indignaron
|
(él/ella/usted) indignaron
|
(nosotros-as) indignaron
|
(vosotros-as) indignaron
|
(os) indignaron
|
(ellos-as/ustedes) indignaron
|
indignaron \in.diɣˈna.ɾon\
- Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de indignar.