habitúa

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe habituar
Indicatif	Présent	(yo) habitúa
		(tú) habitúa
		(vos) habitúa
		(él/ella/usted) habitúa
		(nosotros-as) habitúa
		(vosotros-as) habitúa
		(os) habitúa
		(ellos-as/ustedes) habitúa
	Imparfait	(yo) habitúa
		(tú) habitúa
		(vos) habitúa
		(él/ella/usted) habitúa
		(nosotros-as) habitúa
		(vosotros-as) habitúa
		(os) habitúa
		(ellos-as/ustedes) habitúa
	Passé simple	(yo) habitúa
		(tú) habitúa
		(vos) habitúa
		(él/ella/usted) habitúa
		(nosotros-as) habitúa
		(vosotros-as) habitúa
		(os) habitúa
		(ellos-as/ustedes) habitúa
	Futur simple	(yo) habitúa
		(tú) habitúa
		(vos) habitúa
		(él/ella/usted) habitúa
		(nosotros-as) habitúa
		(vosotros-as) habitúa
		(os) habitúa
		(ellos-as/ustedes) habitúa
Impératif	Présent	(tú) habitúa
		(vos) habitúa
		(usted) habitúa
		(nosotros-as) habitúa
		(vosotros-as) habitúa
		(os) habitúa
		(ustedes) habitúa

habitúa \a.βiˈtu.a\

1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de habituar.
2. Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de habituar.

Prononciation

• Madrid : \a.βiˈtu.a\
• Mexico, Bogota : \a.biˈtu.a\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.βiˈtu.a\