gwalenn
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du moyen breton goalenn, issu du proto-celtique *walinā, à rapprocher de l’irlandais fáil « anneau, bague »[1] ; il remonte à l’indo-européen commun *uelH- « enrouler, torsader », d’où aussi le vieil irlandais fillid « il ploie, courbe »[2].
Nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|---|
Non muté | gwalenn | gwalennoù | gwalinier |
Adoucissante | walenn | walennoù | walinier |
Durcissante | kwalenn | kwalennoù | kwalinier |
gwalenn \ˈɡwɑːlɛn\ féminin
Dérivés[modifier le wikicode]
- gwalenn-besketa
- gwalenn-cʼharzhoù
- gwalenn-cʼhlav
- gwalenn-cʼhouzoug
- gwalenn-dimeziñ
- gwalenn-eskob
- gwalenn-eured
- gwalenn-garr
- gwalenn-gebr
- gwalenn-gein
- gwalenn-grog
- gwalenn-harp
- gwalennheñvel
- gwalenn-real, gwalenn-roue
- gwalenn-sparl
- gwalenn-viz
- gwalenn-vougerez
- gwalenn-vrecʼh
- gwalenn-vroud
- gwalenn-vuzul
Prononciation[modifier le wikicode]
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « gwalenn [Prononciation ?] » (niveau moyen)