Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe extrañar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) extrañen
|
que (tú) extrañen
|
que (vos) extrañen
|
que (él/ella/usted) extrañen
|
que (nosotros-as) extrañen
|
que (vosotros-as) extrañen
|
que (os) extrañen
|
(ellos-as/ustedes) extrañen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) extrañen
|
que (tú) extrañen
|
que (vos) extrañen
|
que (él/ella/usted) extrañen
|
que (nosotros-as) extrañen
|
que (vosotros-as) extrañen
|
que (os) extrañen
|
(ellos-as/ustedes) extrañen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) extrañen
|
que (tú) extrañen
|
que (vos) extrañen
|
que (él/ella/usted) extrañen
|
que (nosotros-as) extrañen
|
que (vosotros-as) extrañen
|
que (os) extrañen
|
(ellos-as/ustedes) extrañen
|
Futur
|
que (yo) extrañen
|
que (tú) extrañen
|
que (vos) extrañen
|
que (él/ella/usted) extrañen
|
que (nosotros-as) extrañen
|
que (vosotros-as) extrañen
|
que (os) extrañen
|
(ellos-as/ustedes) extrañen
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) extrañen
|
(vos) extrañen
|
(usted) extrañen
|
(nosotros-as) extrañen
|
(vosotros-as) extrañen
|
(os) extrañen
|
(ustedes) extrañen
|
extrañen \eksˈtɾa.ɲen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de extrañar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de extrañar.