eximáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe eximir
Subjonctif	Présent	que (yo) eximáis
		que (tú) eximáis
		que (vos) eximáis
		que (él/ella/usted) eximáis
		que (nosotros-as) eximáis
		que (vosotros-as) eximáis
		que (os) eximáis
		(ellos-as/ustedes) eximáis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) eximáis
		que (tú) eximáis
		que (vos) eximáis
		que (él/ella/usted) eximáis
		que (nosotros-as) eximáis
		que (vosotros-as) eximáis
		que (os) eximáis
		(ellos-as/ustedes) eximáis
	Imparfait (en -se)	que (yo) eximáis
		que (tú) eximáis
		que (vos) eximáis
		que (él/ella/usted) eximáis
		que (nosotros-as) eximáis
		que (vosotros-as) eximáis
		que (os) eximáis
		(ellos-as/ustedes) eximáis
	Futur	que (yo) eximáis
		que (tú) eximáis
		que (vos) eximáis
		que (él/ella/usted) eximáis
		que (nosotros-as) eximáis
		que (vosotros-as) eximáis
		que (os) eximáis
		(ellos-as/ustedes) eximáis

eximáis \ek.siˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent du subjonctif de eximir.

Prononciation

• Madrid : \ek.siˈmais\
• Séville : \ek.siˈmaih\
• Mexico, Bogota : \ek.siˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \ek.siˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \ek.siˈmais\