exiliáramos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe exiliar
Subjonctif	Présent	que (yo) exiliáramos
		que (tú) exiliáramos
		que (vos) exiliáramos
		que (él/ella/usted) exiliáramos
		que (nosotros-as) exiliáramos
		que (vosotros-as) exiliáramos
		que (os) exiliáramos
		(ellos-as/ustedes) exiliáramos
	Imparfait (en -ra)	que (yo) exiliáramos
		que (tú) exiliáramos
		que (vos) exiliáramos
		que (él/ella/usted) exiliáramos
		que (nosotros-as) exiliáramos
		que (vosotros-as) exiliáramos
		que (os) exiliáramos
		(ellos-as/ustedes) exiliáramos
	Imparfait (en -se)	que (yo) exiliáramos
		que (tú) exiliáramos
		que (vos) exiliáramos
		que (él/ella/usted) exiliáramos
		que (nosotros-as) exiliáramos
		que (vosotros-as) exiliáramos
		que (os) exiliáramos
		(ellos-as/ustedes) exiliáramos
	Futur	que (yo) exiliáramos
		que (tú) exiliáramos
		que (vos) exiliáramos
		que (él/ella/usted) exiliáramos
		que (nosotros-as) exiliáramos
		que (vosotros-as) exiliáramos
		que (os) exiliáramos
		(ellos-as/ustedes) exiliáramos

exiliáramos \ek.siˈlja.ɾa.mos\

1. Première personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de exiliar.

Prononciation

• Madrid : \ek.siˈlja.ɾa.mos\
• Séville : \ek.siˈlja.ɾa.moh\
• Mexico, Bogota : \ek.siˈlja.ɾa.m(o)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \ek.siˈlja.ɾa.moh\
• Montevideo, Buenos Aires : \ek.siˈlja.ɾa.mos\