escrudiñare

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe escrudiñar
Subjonctif	Présent	que (yo) escrudiñare
		que (tú) escrudiñare
		que (vos) escrudiñare
		que (él/ella/usted) escrudiñare
		que (nosotros-as) escrudiñare
		que (vosotros-as) escrudiñare
		que (os) escrudiñare
		(ellos-as/ustedes) escrudiñare
	Imparfait (en -ra)	que (yo) escrudiñare
		que (tú) escrudiñare
		que (vos) escrudiñare
		que (él/ella/usted) escrudiñare
		que (nosotros-as) escrudiñare
		que (vosotros-as) escrudiñare
		que (os) escrudiñare
		(ellos-as/ustedes) escrudiñare
	Imparfait (en -se)	que (yo) escrudiñare
		que (tú) escrudiñare
		que (vos) escrudiñare
		que (él/ella/usted) escrudiñare
		que (nosotros-as) escrudiñare
		que (vosotros-as) escrudiñare
		que (os) escrudiñare
		(ellos-as/ustedes) escrudiñare
	Futur	que (yo) escrudiñare
		que (tú) escrudiñare
		que (vos) escrudiñare
		que (él/ella/usted) escrudiñare
		que (nosotros-as) escrudiñare
		que (vosotros-as) escrudiñare
		que (os) escrudiñare
		(ellos-as/ustedes) escrudiñare

escrudiñare \es.kɾu.ðiˈɲa.ɾe\

1. Première personne du singulier du futur du subjonctif de escrudiñar.
2. Troisième personne du singulier du futur du subjonctif de escrudiñar.

Prononciation

• Madrid : \es.kɾu.ðiˈɲa.ɾe\
• Séville : \eh.kɾu.ðiˈɲa.ɾe\
• Mexico, Bogota : \es.k(ɾu).diˈɲa.ɾe\
• Santiago du Chili, Caracas : \eh.kɾu.ðiˈɲa.ɾe\