eravarú
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | eravarú | eravaruyú | eravarutú |
2e du sing. | eravarul | eravaruyul | eravarutul |
3e du sing. | eravarur | eravaruyur | eravarutur |
1re du plur. | eravarut | eravaruyut | eravarutut |
2e du plur. | eravaruc | eravaruyuc | eravarutuc |
3e du plur. | eravarud | eravaruyud | eravarutud |
4e du plur. | eravaruv | eravaruyuv | eravarutuv |
voir Conjugaison en kotava |
eravarú \ɛravaˈru\ ou \eravaˈru\ intransitif
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « eravarú [ɛrava'ru] »
Références[modifier le wikicode]
- Staren Fetcey, Verbe -arú et verbes composés, novembre 2017, 8 pages