Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe entristecer
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) entristecíais
|
(tú) entristecíais
|
(vos) entristecíais
|
(él/ella/usted) entristecíais
|
(nosotros-as) entristecíais
|
(vosotros-as) entristecíais
|
(os) entristecíais
|
(ellos-as/ustedes) entristecíais
|
Imparfait
|
(yo) entristecíais
|
(tú) entristecíais
|
(vos) entristecíais
|
(él/ella/usted) entristecíais
|
(nosotros-as) entristecíais
|
(vosotros-as) entristecíais
|
(os) entristecíais
|
(ellos-as/ustedes) entristecíais
|
Passé simple
|
(yo) entristecíais
|
(tú) entristecíais
|
(vos) entristecíais
|
(él/ella/usted) entristecíais
|
(nosotros-as) entristecíais
|
(vosotros-as) entristecíais
|
(os) entristecíais
|
(ellos-as/ustedes) entristecíais
|
Futur simple
|
(yo) entristecíais
|
(tú) entristecíais
|
(vos) entristecíais
|
(él/ella/usted) entristecíais
|
(nosotros-as) entristecíais
|
(vosotros-as) entristecíais
|
(os) entristecíais
|
(ellos-as/ustedes) entristecíais
|
entristecíais \en.tɾis.teˈθi.ais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de entristecer.