enmohecieseis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe enmohecer
Subjonctif	Présent	que (yo) enmohecieseis
		que (tú) enmohecieseis
		que (vos) enmohecieseis
		que (él/ella/usted) enmohecieseis
		que (nosotros-as) enmohecieseis
		que (vosotros-as) enmohecieseis
		que (os) enmohecieseis
		(ellos-as/ustedes) enmohecieseis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) enmohecieseis
		que (tú) enmohecieseis
		que (vos) enmohecieseis
		que (él/ella/usted) enmohecieseis
		que (nosotros-as) enmohecieseis
		que (vosotros-as) enmohecieseis
		que (os) enmohecieseis
		(ellos-as/ustedes) enmohecieseis
	Imparfait (en -se)	que (yo) enmohecieseis
		que (tú) enmohecieseis
		que (vos) enmohecieseis
		que (él/ella/usted) enmohecieseis
		que (nosotros-as) enmohecieseis
		que (vosotros-as) enmohecieseis
		que (os) enmohecieseis
		(ellos-as/ustedes) enmohecieseis
	Futur	que (yo) enmohecieseis
		que (tú) enmohecieseis
		que (vos) enmohecieseis
		que (él/ella/usted) enmohecieseis
		que (nosotros-as) enmohecieseis
		que (vosotros-as) enmohecieseis
		que (os) enmohecieseis
		(ellos-as/ustedes) enmohecieseis

enmohecieseis \en.mo.eˈθje.seis\

1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de enmohecer.

Prononciation

• Madrid : \en.mo.eˈθje.seis\
• Séville : \eŋ.mo.eˈθje.seih\
• Mexico, Bogota : \en.mo.eˈsje.s(ei)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \eŋ.mo.eˈsje.seih\
• Montevideo, Buenos Aires : \en.mo.eˈsje.seis\