| Voir la conjugaison du verbe enjuiciar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) enjuiciasen |
| que (tú) enjuiciasen | ||
| que (vos) enjuiciasen | ||
| que (él/ella/usted) enjuiciasen | ||
| que (nosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (vosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (os) enjuiciasen | ||
| (ellos-as/ustedes) enjuiciasen | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) enjuiciasen | |
| que (tú) enjuiciasen | ||
| que (vos) enjuiciasen | ||
| que (él/ella/usted) enjuiciasen | ||
| que (nosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (vosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (os) enjuiciasen | ||
| (ellos-as/ustedes) enjuiciasen | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) enjuiciasen | |
| que (tú) enjuiciasen | ||
| que (vos) enjuiciasen | ||
| que (él/ella/usted) enjuiciasen | ||
| que (nosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (vosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (os) enjuiciasen | ||
| (ellos-as/ustedes) enjuiciasen | ||
| Futur | que (yo) enjuiciasen | |
| que (tú) enjuiciasen | ||
| que (vos) enjuiciasen | ||
| que (él/ella/usted) enjuiciasen | ||
| que (nosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (vosotros-as) enjuiciasen | ||
| que (os) enjuiciasen | ||
| (ellos-as/ustedes) enjuiciasen | ||
enjuiciasen \eŋ.xwiˈθja.sen\
