Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe enfadar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) enfadaban
|
(tú) enfadaban
|
(vos) enfadaban
|
(él/ella/usted) enfadaban
|
(nosotros-as) enfadaban
|
(vosotros-as) enfadaban
|
(os) enfadaban
|
(ellos-as/ustedes) enfadaban
|
Imparfait
|
(yo) enfadaban
|
(tú) enfadaban
|
(vos) enfadaban
|
(él/ella/usted) enfadaban
|
(nosotros-as) enfadaban
|
(vosotros-as) enfadaban
|
(os) enfadaban
|
(ellos-as/ustedes) enfadaban
|
Passé simple
|
(yo) enfadaban
|
(tú) enfadaban
|
(vos) enfadaban
|
(él/ella/usted) enfadaban
|
(nosotros-as) enfadaban
|
(vosotros-as) enfadaban
|
(os) enfadaban
|
(ellos-as/ustedes) enfadaban
|
Futur simple
|
(yo) enfadaban
|
(tú) enfadaban
|
(vos) enfadaban
|
(él/ella/usted) enfadaban
|
(nosotros-as) enfadaban
|
(vosotros-as) enfadaban
|
(os) enfadaban
|
(ellos-as/ustedes) enfadaban
|
enfadaban \eɱ.faˈða.βan\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de enfadar.