duplicáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe duplicar
Indicatif	Présent	(yo) duplicáis
		(tú) duplicáis
		(vos) duplicáis
		(él/ella/usted) duplicáis
		(nosotros-as) duplicáis
		(vosotros-as) duplicáis
		(os) duplicáis
		(ellos-as/ustedes) duplicáis
	Imparfait	(yo) duplicáis
		(tú) duplicáis
		(vos) duplicáis
		(él/ella/usted) duplicáis
		(nosotros-as) duplicáis
		(vosotros-as) duplicáis
		(os) duplicáis
		(ellos-as/ustedes) duplicáis
	Passé simple	(yo) duplicáis
		(tú) duplicáis
		(vos) duplicáis
		(él/ella/usted) duplicáis
		(nosotros-as) duplicáis
		(vosotros-as) duplicáis
		(os) duplicáis
		(ellos-as/ustedes) duplicáis
	Futur simple	(yo) duplicáis
		(tú) duplicáis
		(vos) duplicáis
		(él/ella/usted) duplicáis
		(nosotros-as) duplicáis
		(vosotros-as) duplicáis
		(os) duplicáis
		(ellos-as/ustedes) duplicáis

duplicáis \du.pliˈkais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de duplicar.

Prononciation

• Madrid : \du.pliˈkais\
• Séville : \du.pliˈkaih\
• Mexico, Bogota : \du.pliˈka(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \du.pliˈkaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \du.pliˈkais\