desvencijaren

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijaren
		que (tú) desvencijaren
		que (vos) desvencijaren
		que (él/ella/usted) desvencijaren
		que (nosotros-as) desvencijaren
		que (vosotros-as) desvencijaren
		que (os) desvencijaren
		(ellos-as/ustedes) desvencijaren
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijaren
		que (tú) desvencijaren
		que (vos) desvencijaren
		que (él/ella/usted) desvencijaren
		que (nosotros-as) desvencijaren
		que (vosotros-as) desvencijaren
		que (os) desvencijaren
		(ellos-as/ustedes) desvencijaren
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijaren
		que (tú) desvencijaren
		que (vos) desvencijaren
		que (él/ella/usted) desvencijaren
		que (nosotros-as) desvencijaren
		que (vosotros-as) desvencijaren
		que (os) desvencijaren
		(ellos-as/ustedes) desvencijaren
	Futur	que (yo) desvencijaren
		que (tú) desvencijaren
		que (vos) desvencijaren
		que (él/ella/usted) desvencijaren
		que (nosotros-as) desvencijaren
		que (vosotros-as) desvencijaren
		que (os) desvencijaren
		(ellos-as/ustedes) desvencijaren

desvencijaren \dez.βen.θiˈxa.ɾen\

1. Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.ɾen\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.ɾeŋ\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.s(i)ˈxa.ɾen\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.ɾeŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.ɾen\