desvencijaran

Voir aussi : desvencijarán

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijaran
		que (tú) desvencijaran
		que (vos) desvencijaran
		que (él/ella/usted) desvencijaran
		que (nosotros-as) desvencijaran
		que (vosotros-as) desvencijaran
		que (os) desvencijaran
		(ellos-as/ustedes) desvencijaran
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijaran
		que (tú) desvencijaran
		que (vos) desvencijaran
		que (él/ella/usted) desvencijaran
		que (nosotros-as) desvencijaran
		que (vosotros-as) desvencijaran
		que (os) desvencijaran
		(ellos-as/ustedes) desvencijaran
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijaran
		que (tú) desvencijaran
		que (vos) desvencijaran
		que (él/ella/usted) desvencijaran
		que (nosotros-as) desvencijaran
		que (vosotros-as) desvencijaran
		que (os) desvencijaran
		(ellos-as/ustedes) desvencijaran
	Futur	que (yo) desvencijaran
		que (tú) desvencijaran
		que (vos) desvencijaran
		que (él/ella/usted) desvencijaran
		que (nosotros-as) desvencijaran
		que (vosotros-as) desvencijaran
		que (os) desvencijaran
		(ellos-as/ustedes) desvencijaran

desvencijaran \dez.βen.θiˈxa.ɾan\

1. Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.ɾan\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.ɾaŋ\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.s(i)ˈxa.ɾan\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.ɾaŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.ɾan\