desmoralizaseis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desmoralizar
Subjonctif	Présent	que (yo) desmoralizaseis
		que (tú) desmoralizaseis
		que (vos) desmoralizaseis
		que (él/ella/usted) desmoralizaseis
		que (nosotros-as) desmoralizaseis
		que (vosotros-as) desmoralizaseis
		que (os) desmoralizaseis
		(ellos-as/ustedes) desmoralizaseis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desmoralizaseis
		que (tú) desmoralizaseis
		que (vos) desmoralizaseis
		que (él/ella/usted) desmoralizaseis
		que (nosotros-as) desmoralizaseis
		que (vosotros-as) desmoralizaseis
		que (os) desmoralizaseis
		(ellos-as/ustedes) desmoralizaseis
	Imparfait (en -se)	que (yo) desmoralizaseis
		que (tú) desmoralizaseis
		que (vos) desmoralizaseis
		que (él/ella/usted) desmoralizaseis
		que (nosotros-as) desmoralizaseis
		que (vosotros-as) desmoralizaseis
		que (os) desmoralizaseis
		(ellos-as/ustedes) desmoralizaseis
	Futur	que (yo) desmoralizaseis
		que (tú) desmoralizaseis
		que (vos) desmoralizaseis
		que (él/ella/usted) desmoralizaseis
		que (nosotros-as) desmoralizaseis
		que (vosotros-as) desmoralizaseis
		que (os) desmoralizaseis
		(ellos-as/ustedes) desmoralizaseis

desmoralizaseis \dez.mo.ɾa.liˈθa.seis\

1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de desmoralizar.

Prononciation

• Madrid : \dez.mo.ɾa.liˈθa.seis\
• Séville : \deh.mo.ɾa.liˈθa.seih\
• Mexico, Bogota : \dez.mo.ɾa.liˈsa.s(ei)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.mo.ɾa.liˈsa.seih\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.mo.ɾa.liˈsa.seis\