desciñáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desceñir
Subjonctif	Présent	que (yo) desciñáis
		que (tú) desciñáis
		que (vos) desciñáis
		que (él/ella/usted) desciñáis
		que (nosotros-as) desciñáis
		que (vosotros-as) desciñáis
		que (os) desciñáis
		(ellos-as/ustedes) desciñáis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desciñáis
		que (tú) desciñáis
		que (vos) desciñáis
		que (él/ella/usted) desciñáis
		que (nosotros-as) desciñáis
		que (vosotros-as) desciñáis
		que (os) desciñáis
		(ellos-as/ustedes) desciñáis
	Imparfait (en -se)	que (yo) desciñáis
		que (tú) desciñáis
		que (vos) desciñáis
		que (él/ella/usted) desciñáis
		que (nosotros-as) desciñáis
		que (vosotros-as) desciñáis
		que (os) desciñáis
		(ellos-as/ustedes) desciñáis
	Futur	que (yo) desciñáis
		que (tú) desciñáis
		que (vos) desciñáis
		que (él/ella/usted) desciñáis
		que (nosotros-as) desciñáis
		que (vosotros-as) desciñáis
		que (os) desciñáis
		(ellos-as/ustedes) desciñáis

desciñáis \des.θiˈɲais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent du subjonctif de desceñir.

Prononciation

• Madrid : \des.θiˈɲais\
• Séville : \deh.θiˈɲaih\
• Mexico, Bogota : \des.siˈɲa(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.siˈɲaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.siˈɲais\