Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe debelar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) debeláis
|
| (tú) debeláis
|
| (vos) debeláis
|
| (él/ella/usted) debeláis
|
| (nosotros-as) debeláis
|
| (vosotros-as) debeláis
|
| (os) debeláis
|
| (ellos-as/ustedes) debeláis
|
| Imparfait
|
(yo) debeláis
|
| (tú) debeláis
|
| (vos) debeláis
|
| (él/ella/usted) debeláis
|
| (nosotros-as) debeláis
|
| (vosotros-as) debeláis
|
| (os) debeláis
|
| (ellos-as/ustedes) debeláis
|
| Passé simple
|
(yo) debeláis
|
| (tú) debeláis
|
| (vos) debeláis
|
| (él/ella/usted) debeláis
|
| (nosotros-as) debeláis
|
| (vosotros-as) debeláis
|
| (os) debeláis
|
| (ellos-as/ustedes) debeláis
|
| Futur simple
|
(yo) debeláis
|
| (tú) debeláis
|
| (vos) debeláis
|
| (él/ella/usted) debeláis
|
| (nosotros-as) debeláis
|
| (vosotros-as) debeláis
|
| (os) debeláis
|
| (ellos-as/ustedes) debeláis
|
debeláis \de.βeˈlais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de debelar.
