deñemos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe deñar
Subjonctif	Présent	que (yo) deñemos
		que (tú) deñemos
		que (vos) deñemos
		que (él/ella/usted) deñemos
		que (nosotros-as) deñemos
		que (vosotros-as) deñemos
		que (os) deñemos
		(ellos-as/ustedes) deñemos
	Imparfait (en -ra)	que (yo) deñemos
		que (tú) deñemos
		que (vos) deñemos
		que (él/ella/usted) deñemos
		que (nosotros-as) deñemos
		que (vosotros-as) deñemos
		que (os) deñemos
		(ellos-as/ustedes) deñemos
	Imparfait (en -se)	que (yo) deñemos
		que (tú) deñemos
		que (vos) deñemos
		que (él/ella/usted) deñemos
		que (nosotros-as) deñemos
		que (vosotros-as) deñemos
		que (os) deñemos
		(ellos-as/ustedes) deñemos
	Futur	que (yo) deñemos
		que (tú) deñemos
		que (vos) deñemos
		que (él/ella/usted) deñemos
		que (nosotros-as) deñemos
		que (vosotros-as) deñemos
		que (os) deñemos
		(ellos-as/ustedes) deñemos
Impératif	Présent	(tú) deñemos
		(vos) deñemos
		(usted) deñemos
		(nosotros-as) deñemos
		(vosotros-as) deñemos
		(os) deñemos
		(ustedes) deñemos

deñemos \deˈɲe.mos\

1. Première personne du pluriel du présent du subjonctif de deñar.
2. Première personne du pluriel de l’impératif de deñar.

Prononciation

• Madrid : \deˈɲe.mos\
• Séville : \deˈɲe.moh\
• Mexico, Bogota : \deˈɲe.m(o)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \deˈɲe.moh\
• Montevideo, Buenos Aires : \deˈɲe.mos\