Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe copular
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) copulabais
|
(tú) copulabais
|
(vos) copulabais
|
(él/ella/usted) copulabais
|
(nosotros-as) copulabais
|
(vosotros-as) copulabais
|
(os) copulabais
|
(ellos-as/ustedes) copulabais
|
Imparfait
|
(yo) copulabais
|
(tú) copulabais
|
(vos) copulabais
|
(él/ella/usted) copulabais
|
(nosotros-as) copulabais
|
(vosotros-as) copulabais
|
(os) copulabais
|
(ellos-as/ustedes) copulabais
|
Passé simple
|
(yo) copulabais
|
(tú) copulabais
|
(vos) copulabais
|
(él/ella/usted) copulabais
|
(nosotros-as) copulabais
|
(vosotros-as) copulabais
|
(os) copulabais
|
(ellos-as/ustedes) copulabais
|
Futur simple
|
(yo) copulabais
|
(tú) copulabais
|
(vos) copulabais
|
(él/ella/usted) copulabais
|
(nosotros-as) copulabais
|
(vosotros-as) copulabais
|
(os) copulabais
|
(ellos-as/ustedes) copulabais
|
copulabais \ko.puˈla.βais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de copular.